Laatste dag en thuisreis
Door: Ruud
05 Mei 2016 | Japan, Tokio
We zijn een mooie tijd wakker, rond 08.00 uur. Het is prachtig weer. De wind is iets minder geworden. Ontbijten, douchen en aankleden. Ik ga met de kids naar het strand, Jolanda pakt de koffers in en gaat ook nog even douchen. We laden de auto weer in. Erg handige auto trouwens, een blauwe Nissan Note. Voorzien van een goede navigatie, automaat, lane departure warning, detectie tot je voorganger (ik heb het maar niet uitgeprobeerd) en je kunt je sleutel gewoon in je broekzak laten zitten. Rond 10.30 uur rijden we weg, na het huisje te hebben afgesloten en de sleutel weer in de keybox te hebben gedaan. We rijden weer dezelfde route als gisteren en komen weer langs Seaworld. Het is vandaag weer een nationale feestdag, dag van het kind, en daarmee nog drukker bij Seaworld. We rijden naar de Oyama Senmaida terras rijstvelden (http://taiken.co/single/the-beautiful-oyama-senmaida-rice-terraces). Erg mooi. We lunchen daar ook en genieten van het uitzicht. Ik heb gisteren een lunchbox in de supermarkt gekocht. Erg lekker. We rijden nog een half uur door schitterend gebied en komen uit bij Nokogiriyama (http://zoomingjapan.com/travel/nokogiriyama-nihonji-daibutsu/). We parkeren de auto en gaan het park in na toegang te hebben betaald. We komen uit bij een boede van zo'n 30 meter hoog. Daarna komen we na ik denk ongeveer 150 traptredes uit bij het uitzichtpunt. Erg mooi en een fantastisch uitzicht. Het is wat nevelig helaas. We zien alleen de contouren van mount Fuji. We gaan weer naar beneden. Ik had verwacht hier met een cable car omhoog te kunnen, maar dat blijkt aan de andere kant te zijn. We kopen nog even wat drinken uit de automaat (die zie je hier echt overal met vooral drinken) en gaan nog even genieten van alle mensen die we zien.
We rijden weer naar het noorden binnendoor. Het schiet echter niet op. De navigatie geeft aan dat er file is en na een uur is het nog steeds 2,5 uur rijden naar het vliegveld. We zien een McDonald's, maar omdat het nog maar 16.30 uur is rijden we door. Dan eten we wel op het vliegveld. We zullen daar dan rond 18.00 uur zijn. Met nog zo'n 70 km van de 110 te gaan besluiten we toch maar de tolweg te nemen. We hebben geen verkeerslichten meer, maar wel een gigantische file richting Chiba en Tokyo waar we langs moeten. Om 19.00 uur zijn we bij de luchthaven Narita. We moeten alleen nog tanken en zien geen tankstation. We besluiten een stukje de verkeerde kant op te rijden en kijken op het navigatiesysteem of we ergens een tekentje/logo zien van een tankstation. Na 5 minuten zien we de Shell en rijden er naar toe. DIcht. Ik herken ook nog een ander teken en die is wel verlicht. Maar wel gesloten. We kunnen echter ook aan de pomp betalen en voeren een briefje in van 1000 yen en daarna nog een. Even de auto starten en de auto geeft aan dat de tank vol is. We hebben zo'n 380 km gereden en tanken 18.60 liter. Zo'n eur 0.90 de liter. Dat zou dus ook 1 op 20,5 zijn wat betreft verbruik. Aangezien we alleen met briefgeld kunnen betalen en ik ook geen teruggave zien van geld besluiten we zo de auto maar in te leveren. Vol is vol. We zijn om 19.15 bij het inleverpunt van Nissan. Na controle van de auto rijdt een medewerker ons naar Terminal 1 van de luchthaven in onze auto. Dat is nog zo'n 10 minuten rijden. Met spanning kijk ik naar de meter van de tankinhoud. Die blijft gelukkig gewoon branden.
We kleden om en melden ons bij de checkin. Onze handbagage wordt geteld en gelabeld. Van Tim wordt wel z'n tasje van de fotocamera gelabeld maar niet zijn trolley. Wij vragen. Only one bag! Ik wijs op de trolley. No problem en de mevrouw wijst op Tim zijn cameratas. We doen de camera dus maar bij in de trolley en vragen een nieuw label. Bij de checkin wordt de koffer gewogen (22.3 kg) maar ook alle handbagage. Wel erg precies hier weer. Na de security en douane zijn we om 20.28 uur binnen. De winkels sluiten echter om 20.30 uur en we kopen nog snel even een souvenir (kruikje met twee kommetjes) en gaan op zoek naar de Mac. Die zit echter ook dicht. Alles zit dicht. Een shop bij de gate is nog open en we besteden ons laatste geld aan water, mentos en vier soorten Kitkat. We hebben nog 3 yen over, EUR 0.025.
Onze vlucht vertrekt een half uur eerder dan gepland, 22.00 uur. Na een uurtje of 12 landden we in Istanbul waar het regent. De vlucht verliep erg goed. We vlogen over Rusland en de Ukraine. Gek gevoel als je de plaatsen Donetsk en Charkov ziet liggen op de routekaart in het vliegtuig. We slapen wat. Noa ligt heerlijk te slapen op haar stoel met een oogkapje van Turkish Airlines voor. Erg schattig. Na een overstap van 2,5 uur vliegen we naar Brussel. Op Istanbul airport en ook hier een heel ander publiek dan we de laatste week gewend zijn. Stoelen gaan direct achterover en direct voor de start weer als de stewardessen moeten gaan zitten. Jolanda rammelt aan de stoel voor haar en geeft de passagier voor haar een tikje op de schouder en gebaard dat hij naar voren moet. We vliegen nu met een A330-200 die al wat ouder is zo te zien en niet zo nieuw als de A330-300 van de vorige vlucht. We zitten echter wel iets ruimer en hebben ook inflight entertainment in onze stoel. In Brussel is het mooi weer. We zien dat onze koffer zwaar beschadigd is en melden ons bij de firma die dit afhandeld. We krijgen een bevestiging dat de koffer stuk is (twee van de vier wieltjes zijn er bijna af gebroken met een kwart van de onderkant van de koffer) en moeten ons met een bevestiging dat de koffer niet meer is te maken, de melding, de instapkaart, een foto van de schade en een kopie identiteitsbewijs melden bij Turkish Airlines. Zo weten ze wel te voorkomen dat je niet reclameerd.
We pakken de bus van De Lijn naar de P discount 1 en rijden rond 11.30 uur weg. Om 14.00 uur zijn we thuis na nog even te hebben gegeten onderweg bij Hazeldonk.
De vakantie was erg mooi en relaxed. Het verliep allemaal erg soepel en hebben de dingen gedaan die we wilden doen. De lange vluchten zijn we wonderwel goed doorgekomen. Het gaat nog zeker weer Azie worden de komende jaren. Nu even afwachten hoe snel we weer herstellen van de reis en jetlag.
Uitgaven:
Toegang Nokogiriyama JPY 2.000 EUR 16.60
Drinken JPY 420 / EUR 3.50
Tol JPY 1.550 / EUR 13
Tanken JPY 2.000 EUR 16.60
Souvenir JPY 1.200 / EUR 10
Mentos, drinken, Kitkat JPY 2.280 / EUR 19
We rijden weer naar het noorden binnendoor. Het schiet echter niet op. De navigatie geeft aan dat er file is en na een uur is het nog steeds 2,5 uur rijden naar het vliegveld. We zien een McDonald's, maar omdat het nog maar 16.30 uur is rijden we door. Dan eten we wel op het vliegveld. We zullen daar dan rond 18.00 uur zijn. Met nog zo'n 70 km van de 110 te gaan besluiten we toch maar de tolweg te nemen. We hebben geen verkeerslichten meer, maar wel een gigantische file richting Chiba en Tokyo waar we langs moeten. Om 19.00 uur zijn we bij de luchthaven Narita. We moeten alleen nog tanken en zien geen tankstation. We besluiten een stukje de verkeerde kant op te rijden en kijken op het navigatiesysteem of we ergens een tekentje/logo zien van een tankstation. Na 5 minuten zien we de Shell en rijden er naar toe. DIcht. Ik herken ook nog een ander teken en die is wel verlicht. Maar wel gesloten. We kunnen echter ook aan de pomp betalen en voeren een briefje in van 1000 yen en daarna nog een. Even de auto starten en de auto geeft aan dat de tank vol is. We hebben zo'n 380 km gereden en tanken 18.60 liter. Zo'n eur 0.90 de liter. Dat zou dus ook 1 op 20,5 zijn wat betreft verbruik. Aangezien we alleen met briefgeld kunnen betalen en ik ook geen teruggave zien van geld besluiten we zo de auto maar in te leveren. Vol is vol. We zijn om 19.15 bij het inleverpunt van Nissan. Na controle van de auto rijdt een medewerker ons naar Terminal 1 van de luchthaven in onze auto. Dat is nog zo'n 10 minuten rijden. Met spanning kijk ik naar de meter van de tankinhoud. Die blijft gelukkig gewoon branden.
We kleden om en melden ons bij de checkin. Onze handbagage wordt geteld en gelabeld. Van Tim wordt wel z'n tasje van de fotocamera gelabeld maar niet zijn trolley. Wij vragen. Only one bag! Ik wijs op de trolley. No problem en de mevrouw wijst op Tim zijn cameratas. We doen de camera dus maar bij in de trolley en vragen een nieuw label. Bij de checkin wordt de koffer gewogen (22.3 kg) maar ook alle handbagage. Wel erg precies hier weer. Na de security en douane zijn we om 20.28 uur binnen. De winkels sluiten echter om 20.30 uur en we kopen nog snel even een souvenir (kruikje met twee kommetjes) en gaan op zoek naar de Mac. Die zit echter ook dicht. Alles zit dicht. Een shop bij de gate is nog open en we besteden ons laatste geld aan water, mentos en vier soorten Kitkat. We hebben nog 3 yen over, EUR 0.025.
Onze vlucht vertrekt een half uur eerder dan gepland, 22.00 uur. Na een uurtje of 12 landden we in Istanbul waar het regent. De vlucht verliep erg goed. We vlogen over Rusland en de Ukraine. Gek gevoel als je de plaatsen Donetsk en Charkov ziet liggen op de routekaart in het vliegtuig. We slapen wat. Noa ligt heerlijk te slapen op haar stoel met een oogkapje van Turkish Airlines voor. Erg schattig. Na een overstap van 2,5 uur vliegen we naar Brussel. Op Istanbul airport en ook hier een heel ander publiek dan we de laatste week gewend zijn. Stoelen gaan direct achterover en direct voor de start weer als de stewardessen moeten gaan zitten. Jolanda rammelt aan de stoel voor haar en geeft de passagier voor haar een tikje op de schouder en gebaard dat hij naar voren moet. We vliegen nu met een A330-200 die al wat ouder is zo te zien en niet zo nieuw als de A330-300 van de vorige vlucht. We zitten echter wel iets ruimer en hebben ook inflight entertainment in onze stoel. In Brussel is het mooi weer. We zien dat onze koffer zwaar beschadigd is en melden ons bij de firma die dit afhandeld. We krijgen een bevestiging dat de koffer stuk is (twee van de vier wieltjes zijn er bijna af gebroken met een kwart van de onderkant van de koffer) en moeten ons met een bevestiging dat de koffer niet meer is te maken, de melding, de instapkaart, een foto van de schade en een kopie identiteitsbewijs melden bij Turkish Airlines. Zo weten ze wel te voorkomen dat je niet reclameerd.
We pakken de bus van De Lijn naar de P discount 1 en rijden rond 11.30 uur weg. Om 14.00 uur zijn we thuis na nog even te hebben gegeten onderweg bij Hazeldonk.
De vakantie was erg mooi en relaxed. Het verliep allemaal erg soepel en hebben de dingen gedaan die we wilden doen. De lange vluchten zijn we wonderwel goed doorgekomen. Het gaat nog zeker weer Azie worden de komende jaren. Nu even afwachten hoe snel we weer herstellen van de reis en jetlag.
Uitgaven:
Toegang Nokogiriyama JPY 2.000 EUR 16.60
Drinken JPY 420 / EUR 3.50
Tol JPY 1.550 / EUR 13
Tanken JPY 2.000 EUR 16.60
Souvenir JPY 1.200 / EUR 10
Mentos, drinken, Kitkat JPY 2.280 / EUR 19
