Dag 10

‘s Nachts is Jolanda twee keer wakker geworden van een autoalarm en om vijf voor zes wilde Tim een filmpje kijken. Gelukkig viel hij snel in slaap en werd vervolgens om 8.00 uur wakker. We hebben nog even in bed gelegen en vervolgens is Ruud gaan douchen en hebben Tim en Jolanda zich aangekleed. Even lekker buiten ontbijten met uitzicht op Lake Powell. Om 11.00 uur moeten we bij Roger Ekis Antelope Canyon Tours zijn voor de tour van 11.30 uur. Dit is een mooie tour naar de bekende Upper Antelope Canyon. We gingen hier in een open jeep naar toe. Eerst 10 minuten over een verharde weg en toen 10 minuten over een onverharde weg, eigenlijk de rivier. Deze is echter alleen gevuld in de regentijd tegen het eind van het jaar. De ingang van de Antelope Canyon was al prachtig. Voor die tijd heeft Ruud even z’n G3 camera ingesteld op het P-program en een hogere ISO/ASA waarde gekozen. Dit om met beperkt licht toch een snellere sluitertijd te krijgen. Nadeel is dat de foto’s wat korreliger van structuur worden. Als je het goed wil doen moet je dus een statief meenemen. Jolanda filmde en Ruud maakte foto’s. Tim volgde op zeer korte afstand. Soms te kort wat wel eens lastig was als je wilde filmen of foto’s wilde maken. Het was dan ook moeilijk om Tim alleen op de foto te krijgen, want hij week niet van onze zijde. De tour was ongeveer 25 minuten lang en het was echt prachtig. Af en toe even wat zand de lucht in gegooid om zo de zonnestralen beter in beeld te krijgen. Ruud heeft in die 25 minuten zo’n 70 foto’s gemaakt. Een groot deel is best goed gelukt. Na de tour wilden we wat eten bij een Sandwich shop die in de TomTom stond, maar die konden we niet vinden. Toen maar naar de Mac, maar daar was het erg druk. We hebben de lunch maar overgeslagen en wat chips naar binnen gewerkt. We zijn nog naar de Horshoe Bend geweest, maar dat was toch te ver lopen in de redelijke hitte. Toen getankt, gebeld met Watchman campground in Zion dat we laat zouden arriveren en we zijn op weg gegaan. Direct toch nog maar een stop gemaakt op de Glenn Canyon dam. We hadden hem al vanaf de bood gezien, maar dat was vanaf de waterkant. Het is echt een enorme diepte. Met zo’n 65 mijl per uuur de eerste 110 km schoot het toch goed op. Om 17.40 uur waren we bij de ingang van Zion NP, maar de lokale tijd was inmiddels 18.40 uur. Dus een uur tijdsverschil in Utah t.o.v. Arizona. Tot onze schrik moesten we toch nog door de tunnel in Zion. Dat koste niet alleen USD 15 extra, maar is ook nog eens erg krap met de camper. De USD 15 moet je betalen omdat ze het verkeer aan de andere kant moeten tegenhouden, omdat we er alleen maar doorheen kunnen als we in het midden van de twee banen rijden. Best spannend, maar gelukkig zijn we al goed gewend aan de camper en de afmetingen. Zion zag er in de late middag zon echt al prachtig uit. Het inchecken voor de camping ging erg snel en we hebben snel even ons plekje bekeken en zijn toen naar Springdale gereden voor boodschappen. Dat viel eigenlijk nog wel tegen en we hebben in een kleine store voor USD 25 ingeslagen. Met name wat te eten voor de zondag en voor het gemak maar weer pasta. Vervolgens de camper dwars op 5 parkeerplaatsen gezet en in een soort saloon wat gegeten. We moesten een half uur wachten aan de bar en dronken daar wat. Een Amerikaan begon een gesprek met Ruud en ze hadden het over de oorlog in Irak en Afghanistan, de komende verkiezingen en over Amerika zelf. Het eten was heerlijk en we hebben nog een toetje na genomen. Tim en Jolanda ijs, Ruud een aardbeiencake. We hebben tussendoor nog wel even gevraagd of we het park nog wel in konden, maar dat was geen probleem omdat de poorten 24 uur per dag open zijn. Dat bleek zo te zijn, maar op de camping was het pikkedonker en we waren blij dat we van te voren even gekeken hadden. Na eerst de verkeerde loop te hebben gereden zaten we goed. Het was ook nog een back-in plaats, dus Ruud rijden, Jolanda achter de bus en Tim hield vakkundig de voorkant in de gaten of er geen rotsblokken in de weg lagen. Bij schade zijn we namelijk USD 700 kwijt wat ook niet af te kopen was. Al schijnen ze tegenwoordig (echt nieuw) wel een aanvullende verzekering van de Europeesche hier voor te hebben. We hebben even de foto’s bekeken van zowel Tim als onze kamera. Tim zit in totaal op zo’n 500 foto’s en Ruud op zo’n 400. Dat wordt dus nog flink sorteren thuis.